Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ
Παρασκευή 4 Δεκέμβρη 6μμ (στο πάρκο Αγ. Πάντων με Κολωνιάρη, Ξηροκρήνη)

Στις 2 Δεκέμβρη 2013, στην Ξηροκρήνη η 13χρονη μαθήτρια Σάρα, στην προσπάθειά της να ζεσταθεί χρησιμοποιώντας μαγκάλι πνίγηκε από τις αναθυμιάσεις. Ήταν ένα ακόμη θύμα των δολοφονικών πολιτικών των μνημονίων. Σήμερα, η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη, αφού δύο χρόνια μετά όχι μόνο συνεχίζουν με το 3ο  μνημόνιο το οποίο είναι ακόμη πιο σκληρό, ακόμη πιο βάρβαρο,  καθώς επιβάλλεται σε μια διαλυμένη οικονομία και κοινωνία από την εφαρμογή των δύο προηγούμενων.  

Η μεταλλαγμένη μνημονιακή συγκυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) -που  παρ’ όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις τους για κατάργηση των μνημονίων, δωρεάν τροφή, ρεύμα, νερό κλπ, εφαρμόζει με περίσσιο ζήλο  το 3ο και φαρμακερό Μνημόνιο που θα  φέρει:  νέα εκτίναξη  της  ανεργίας  –  ρίξιμο  των  μισθών  &  πλήρη  διάλυση των εργατικών δικαιωμάτων και μετατροπής  μας σε  δουλοπάροικους – εξάτμιση των συντάξεων, ασταμάτητη αύξηση των ορίων ηλικίας  συνταξιοδότησης,  καταστροφή  της  κοινωνικής  ασφάλισης  –  διάλυση  της  υγείας  &  της  παιδείας  –    ιδιωτικοποίηση/ξεπούλημα κάθε δημόσιου πλούτου  –  αρπαγή καταθέσεων, εισοδημάτων,  σπιτιών  &  περιουσιών,  κύμα  κατασχέσεων  &  εξώσεων  (για  το  τάισμα  των  τραπεζιτών  &  των  δανειστών  τοκογλύφων) – γιγάντωση της φτώχειας & εξαθλίωσης.

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά η ΔΕΗ ενόψει χειμώνα ξεκίνησε τις διακοπές ηλεκτροδότησης σε100 χιλιάδες οικογένειες! ακόμη και σε ευπαθείς ομάδες. Πρόσφατα μάλιστα είχαμε ακόμη έναν θάνατο – δολοφονία ηλικιωμένου από την Λάρισα, ο οποίος αδυνατούσε να πληρώσει τους λογαριασμούς. Η ΔΕΗ του έκοψε το ρεύμα, ο οποίος στην προσπάθειά του να ζεσταθεί από το μαγκάλι κάηκε ζωντανός. Μετά από τόσες δολοφονίες που προκάλεσαν όπως με την μικρή Σάρα, τους τρεις φοιτητές στη Λάρισα, την παραπληγική γυναίκα στο Ρέθυμνο κ.α., η ΔΕΗ συνεχίζει το αποτρόπαιο «έργο της» σαν να μη συμβαίνει τίποτα!
Κανένας μόνος του απέναντι στην κρίση!
Απέναντι σ' αυτή την κρίσιμη κατάσταση δεν μπορούμε να μείνουμε απαθείς. Είναι χρέος όλων μας να μην αφήσουμε κανέναν μόνο του στην κρίση. Να μη θρηνήσουμε αλλά θύματα. Πρέπει να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις και να παλέψουμε ενάντια σ' αυτές πολιτικές που καταστρέφουν τις ζωές μας. Γι’ αυτό οργανώνουμε τη δράση μας, ενώνουμε τις δυνάμεις μας. Με αλληλεγγύη  και αγώνες, σπάμε το φόβο και επιβάλλουμε τις δικές μας λύσεις.