Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ «ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ» ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ!

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ «ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ» ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ!
Τσακίζουν: 
το δημόσιο, ενιαίο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης
τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και
τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών

Το Υπουργείο Παιδείας αιφνιδιαστικά πραγματοποίησε ημερίδα στις 25/10 με θέμα: «Νέο Δίκτυο Δομών Υποστήριξης του Εκπαιδευτικού Έργου». Στην πρόσκλησή του γίνεται σαφές ότι η ημερίδα αποτελεί την έναρξη του «διαλόγου» για το θέμα και βέβαια οι πλειοψηφίες των ΔΟΕ, ΟΛΜΕ περιορίστηκαν απλά να καταγγείλουν την προχειρότητα της διοργάνωσης (ΔΗ.ΣΥ.) και τον αιφνιδιασμό του υπουργείου (ΔΑΚΕ), ζητώντας κατά τα άλλα έναν πραγματικό διάλογο! Με ένα κείμενο - εισήγηση στην ημερίδα, το υπουργείο ανοίγει εκ νέου τα θέματα της αξιολόγησης και της «αυτονομίας» της σχολικής μονάδας.

Η διαστρέβλωση της έννοιας των λέξεων αποτελεί γνωστή πρακτική παλιών και νέων μνημονιακών
Έτσι και σε αυτό το κείμενο ουσιαστικά οι προτάσεις του «εθνικού διαλόγου», του ΟΟΣΑ, της Ε.Ε., της Ν.Δ. (ομιλία Μητσοτάκη στη ΔΕΘ) και του ΣΕΒ ντύθηκαν με πολλές δημοκρατικές φιοριτούρες. Φράσεις όπως ο «Σύλλογος Διδασκόντων είναι το κυρίαρχο όργανο», «παιδαγωγική αυτονομία και ελευθερία», «εκδημοκρατισμός», «ενίσχυση της εφαρμογής συμμετοχικών μοντέλων στην οργάνωση και διοίκηση της εκπαίδευσης» κ.ά. επιστρατεύθηκαν για να δώσουν άλλοθι στην πολιτική της πλήρους ιδιωτικοποίησης που προωθεί το υπουργείο εφαρμόζοντας τις μνημονιακές δεσμεύσεις της κυβέρνησης.
Στην εισαγωγή του κειμένου διαβάζουμε ότι η θεσμοθέτηση αυτών των νέων δομών και η λειτουργία τους «έχει στόχο να αντιμετωπίσει τις όποιες αρνητικές συνέπειες προκλήθηκαν εξ αιτίας των ραγδαίων εξελίξεων στα κέντρα οργάνωσης της ατομικής και κοινωνικής ζωής των πολιτών (ακούσιες μετακινήσεις από τον τόπο οικογενειακής εγκατάστασης, μεταβολές εργασιακών δεδομένων κ.ά.) με τις άμεσες συνέπειές τους στα θεμελιακά συστήματα κοινωνικής ένταξης του παιδιού»!! Μόνο ψέμα και υποκρισία μπορεί να υπάρχει στα παραπάνω, όταν αυτοί που βάζουν αυτόν τον στόχο είναι οι ίδιοι που με τις μνημονιακές πολιτικές τους διαρκώς επιβάλουν στην κοινωνία αυτές τις «αρνητικές συνέπειες». Σύμφωνα με το κείμενο, η αντιμετώπισή τους έρχεται με τον «αναπροσανατολισμό της εκπαιδευτικής πολιτικής» στην κατεύθυνση της «αποκέντρωσης» του εκπαιδευτικού συστήματος και της «παιδαγωγικής αυτονομίας» της σχολικής μονάδας.
Το «ασφυκτικό πλαίσιο» που υπάρχει σήμερα κάνει όλες τις σχολικές μονάδες να λειτουργούν «ομοιογενώς» πράγμα αρνητικό κατά την άποψη του κειμένου. Έτσι η «διαφοροποίηση της σχολικής μονάδας» για να ανταποκρίνεται στην «ετερογένεια των αναγκών και όλων των ενδιαφερόντων των μαθητών» είναι στόχος. Από την άλλη το «ασφυκτικό πλαίσιο» καθιστά τους εκπαιδευτικούς «αποξενωμένους εκτελεστές» και «εντολοδόχους » και «όχι παραγωγούς και συντελεστές» και έτσι παρουσιάζουν «δυσκολία αποδοχής κάθε προτεινόμενης αλλαγής αλλά και ελέγχου του έργου τους αφού σχεδιάζεται πέρα και έξω από αυτούς, προερχόμενη από τα άνωθεν κέντρα σχεδιασμού».
Συγκροτείται ένας μηχανισμός από τα πάνω για να διαδώσει την «κουλτούρα αξιολόγησης» και να εφαρμόσει την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας
1) Σε επίπεδο περιφέρειας δημιουργείται το Περιφερειακό Κέντρο Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού (ΠΕ.Κ.Ε.Σ.), που ενσωματώνει τις αρμοδιότητες των Περιφερειακών Κέντρων Επιμόρφωσης (ΠΕΚ), των Προϊσταμένων Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης και των Σχολικών Συμβούλων με έργο: α) την υλοποίηση της εκπαιδευτικής πολιτικής, β) την επιστημονική και παιδαγωγική καθοδήγηση, γ) την οργάνωση της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, δ) τον προγραμματισμό και την αποτίμηση (βλέπε: αξιολόγηση) του εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων, ε) την ενίσχυση της ικανότητας των εκπαιδευτικών να επιλύουν οι ίδιοι προβλήματα και να συνεργάζονται με όλους τους παράγοντες μέσα και έξω από το περιβάλλοντος της Σχολικής Μονάδας. 2) Σε επίπεδο Διεύθυνσης Εκπαίδευσης θα δημιουργηθούν το Κέντρο Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (Κ.Ε.Σ.Υ.), και το Κέντρο Εκπαίδευσης για την Αειφορία (Κ.Ε.Α.) και θα προωθηθεί η συνεργασία σε επίπεδο ομάδας σχολείων.
Η σχολική μονάδα γίνεται το κέντρο της προσοχής του κειμένου και στόχο «αποτελεί η δυνατότητα αυτόνομου σχεδιασμού και υλοποίησης του Εκπαιδευτικού Έργου». Υποτίθεται ότι ενισχύεται ο Σύλλογος Διδασκόντων και ο διευθυντής. Υποτίθεται επίσης ότι ρόλο θα παίζουν οι γονείς και οι μαθητές μέσω του Σχολικού Συμβουλίου. «Το Σχολικό Συμβούλιο συμμετέχει στις διαδικασίες προγραμματισμού και αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας, εκφράζοντας προτάσεις, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, που επηρεάζουν θετικά το ποιοτικό αποτέλεσμα του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου.». Γίνεται λόγος για νέα καθηκοντολόγια του Συλλόγου Διδασκόντων, του Διευθυντή του Σχολείου και του Σχολικού Συμβουλίου, ενώ κάθε σχολική μονάδα θα συντάξει τον σχολικό κανονισμό της.
Ο προγραμματισμός και η αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου περιγράφεται στο κείμενο σαν η λύση όλων των προβλημάτων. Η λέξη αποτίμηση τείνει να αντικαταστήσει τη λέξη αξιολόγηση που είναι «αρνητικά φορτισμένη»! Ο προγραμματισμός θα γίνεται στην έναρξη της σχολικής χρονιάς και θα θέτει συγκεκριμένους στόχους. Στην σύνταξή θα μπορούν να συμμετέχουν στελέχη του ΠΕ.Κ.Ε.Σ., κοινωνικοί και πολιτιστικοί φορείς, μέλη ΔΕΠ και εκπρόσωποι επιστημονικών, κοινωνικών ή πολιτιστικών φορέων. Επιπλέον «οι πιθανοί-ενδεικτικοί θεματικοί άξονες τίθενται μέσω σχεδίου προγραμματισμού το οποίο καθορίζεται με ΥΑ και παρουσιάζεται στα σχολεία με οδηγίες συμπλήρωσης και ενημερωτικές συναντήσεις των Διευθυντών των σχολείων από τα στελέχη του ΠΕ.Κ.Ε.Σ» (βλέπε: αυτοαξιολόγηση). Στο τέλος της χρονιάς θα γίνεται η αποτίμηση για την επίτευξη ή όχι των στόχων. Η σχολική μονάδα κοινοποιεί τον προγραμματισμό και την αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου στο οικείο ΠΕΚΕΣ.
Η παραπάνω λογική καθιστά υπεύθυνους εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές για τη σχολική μονάδα, την κατάστασή της και τα «αποτελέσματά» της. Αποτελεί τον πυρήνα των προτάσεων για την ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Δωρεάν και Ενιαίας Εκπαίδευσης, με την οικονομική, διοικητική και παιδαγωγική αυτονομία της σχολικής μονάδας. Εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές θα είναι υπεύθυνοι για τα προβλήματα της σχολικής μονάδας θα πρέπει να βρουν και λύσεις γι’ αυτά μέσω του προγραμματισμού και των στόχων που θα θέσουν. Το υπουργείο από την άλλη κρατά για τον εαυτό του το ρόλο του αξιολογητή. Έτσι σταδιακά θα αποκτήσουν οι εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές την κουλτούρα της αξιολόγησης, ενώ σχολικές μονάδες θα κατηγοριοποιηθούν.
Οι δηλώσεις του υπουργού ότι δεν θα αξιολογηθεί ο εκπαιδευτικός της τάξης δεν πρέπει να παραπλανήσουν κανέναν. Γιατί αν προχωρήσει, όπως επιδιώκει το υπουργείο, η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας δεν θα μπορεί να μην συνδεθεί με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών που εργάζονται σε αυτή.
«Αυτονομία» της σχολικής μονάδας σημαίνει πλήρης ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης
Οικονομική αυτονομία, κάθε σχολική μονάδα θα βρίσκει μόνη της τα μέσα και τους πόρους να λειτουργήσει. Διοικητική αυτονομία, με τους διευθυντές = manager και το συμβούλιο διοίκησης που θα έχουν απόλυτη εξουσία για οτιδήποτε αφορά τη λειτουργία της σχολικής μονάδας. Παιδαγωγική και ως προς το πρόγραμμά σπουδών αυτονομία, όπου κάθε σχολική μονάδα θα έχει τις δικές της παιδαγωγικές αρχές και το δικό της πρόγραμμα. Είτε με την «αποκέντρωση» και την υπαγωγή των σχολείων στους Δήμους, είτε με το εκπαιδευτικό κουπόνι που προτείνονται από τους παλιούς και νέους μνημονιακούς «μεταρρυθμιστές», η σχολική μονάδα μετατρέπεται σε μικρή «επιχείρηση» που καλείται να έχει ελκτικά προϊόντα προς πώληση για να έχει πελάτες και να μπορεί να επιβιώσει. Τα ελκτικά προϊόντα δεν είναι τίποτε άλλο από προγράμματα που εκφυλίζουν τις γνώσεις σε πρόσκαιρες πληροφορίες και δεξιότητες και που ο καθένας ανάλογα με το βαλάντιό του θα αγοράζει. Πρόκειται για το τέλος της Δημόσιας Δωρεάν και Ενιαίας Εκπαίδευσης και για την καταστροφή των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Όλα αυτά για να περάσουν απαιτούν την «αξιολόγηση» όλων μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα, σχολικών μονάδων, εκπαιδευτικών, μαθητών και γονέων. «Αξιολόγηση» που σκοπεύει να ενοχοποιήσει τους εκπαιδευτικούς, μαθητές, γονείς για όλα τα χάλια της εκπαίδευσης που οι μνημονιακές πολιτικές επέφεραν στην εκπαίδευση και στην κοινωνία. Σκοπεύει να τρομοκρατήσει και να απειλήσει με την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών. Να διαιρέσει και να στρέψει τον έναν ενάντια στον άλλο. Οι εκπαιδευτικοί ενάντια στους μαθητές γιατί δεν θα έχουν καλή απόδοση, ενάντια στους γονείς γιατί δεν θα μπορούν να πληρώνουν ώστε να «αξιολογείται» θετικά η σχολική μονάδα και το αντίστροφο. Το σχολείο μέσα σε αυτό το πλαίσιο χάνει κάθε ρόλο κοινωνικοποίησης των παιδιών και της νεολαίας, χάνει κάθε ρόλο ενίσχυσης και προσφοράς περισσότερων ευκαιριών στους μαθητές από τα φτωχά στρώματα. Η «αξιολόγηση» θα είναι αυτή της αγοράς, όπου αν έχεις χρήματα θα αγοράζεις εκπαιδευτικές υπηρεσίες, αν όχι έχεις γεννηθεί μάλλον καθυστερημένος.
Εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς πρέπει να ανατρέψουμε την «αξιολόγηση» και την πλήρη ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. Να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στη Δημόσια Δωρεάν Ενιαία Εκπαίδευση, στη μόρφωση και στη σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους!
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ των ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

 : 2310265730, e-mail: antepithesi_ekp@hotmail.com