Οργάνωση - Ενότητα – Αγώνας
Για να σταματήσουμε τους
νεοφιλελεύθερους κανίβαλους της «αγοράς»
Νόμος είναι το Δίκιο του Εργάτη!
Το 31ο Συνέδριο του Ε.Κ.Α.
πραγματοποιείται σε μια περίοδο σημαντικών εξελίξεων, τόσο σε οικονομικό,
πολιτικό και γεωστρατηγικό επίπεδο για την χώρα μας. Μια νέα όξυνση της κρίσης
του ελληνικού καπιταλισμού βρίσκεται μπροστά μας, που θα έχει πολύ χειρότερες συνέπειες
σε όλα τα επίπεδα, με νέες επιθέσεις στους εργαζόμενους και στα δικαιώματά
τους, με την απειλή του πολέμου και της κλιματικής καταστροφής που
γιγαντώνονται.
Εργατική τάξη και νεολαία βρίσκονται
αντιμέτωπες με τις ακραίες νεοφιλελεύθερες επιθέσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη, του
κεφαλαίου, της Ε.Ε. και των εργοδοτών. Η κυβέρνηση της ΝΔ, βαδίζοντας στο δρόμο
που έστρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού ψήφισε το «αναπτυξιακό» πολυνομοσχέδιο που βάζει
ταφόπλακα στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, περιορίζει δραματικά το δικαίωμα
στην απεργία και ξεχαρβαλώνει κι άλλο τις εργασιακές σχέσεις, ετοιμάζεται να
ψηφίσει το νεο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο Βρούτση, που θα χτυπήσει ακόμα περισσότερο την κοινωνική ασφάλιση. Η μνημονική
«κανονικότητα» των «άριστων» της κυβέρνησης και των κανίβαλων της αγοράς, είναι
η άθλια κατάσταση που έχουν περιέλθει οι εργαζόμενοι από το Μνημονιακό Καθεστώς και το Νέο Σύστημα Εκμετάλλευσης της Εργασίας που ενισχύονται καθημερινά
και πλέον καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη την
επιβίωση των εργατικών και λαϊκών μαζών, αλλά στοιχίζουν και ζωές.
Κυβερνούν εφαρμόζοντας ένα τερατώδες Κράτος Έκτατης Ανάγκης, με την βία και
την καταστολή, την τρομοκρατία ενάντια σε όσους αγωνίζονται. Αυτό είναι το
απαραίτητο συμπλήρωμα στην ούλτρα-νεοφιλελεύθερη επέλαση της κυβέρνησης σε όσα
κοινωνικά δικαιώματα και κατακτήσεις έχουν αφήσει οι προηγούμενοι μνημονιακοί.
Επιτίθενται με λύσσα στην έννοια του μισθού, στην συλλογική δράση και τους
αγώνες της εργατικής τάξης, στην ιστορία και στην ταυτότητάς της.
Όμως, παρά τα ασύστολα ψέματα και τη
βία, η «κανονικότητά» τους είναι σαθρή. Η μόνη προοπτική για τους εργαζόμενους
και τη νεολαία είναι όλο και πιο βάρβαρες επιθέσεις, παλιά και νέα μνημόνια χωρίς τέλος. Παρά τις αιματηρές «θυσίες»–χτυπήματα
που μας επέβαλλαν, η κρίση του ελληνικού καπιταλισμού δεν γιατρεύεται,
ιδιαίτερα με την αστάθεια στην ΕΕ και την ευρύτερη περιοχή. Ο κίνδυνος ενός πολέμου ή ενός «θερμού επεισοδίου» εξαιτίας των επιλογών, των συμμαχιών
και των διευκολύνσεων της ελληνικής αστικής ελίτ προς τον αμερικάνικο
ιμπεριαλισμό, έρχεται κάθε μέρα και πιο κοντά. Η χώρα
μας μετατρέπεται ξεκάθαρα σε προτεκτοράτο και μία απέραντη βάση. Δίπλα τους και
οι υπόλοιποι μνημονιακοί
ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, ΚΙΝΑΛ κλπ, που σιγοντάρουν και χειροκροτούν
για την συνέχιση του Μνημονιακού Καθεστώτος, παρά τις δήθεν αντιπολιτευτικές
κορώνες τους.
Το
Συνδικαλιστικό Κίνημα που περνάει, ίσως, μια ιστορικής σημασίας κρίση, είναι πολυδιασπασμένο, αποδυναμωμένο, εκτός
τόπου και χρόνου. Το πρόβλημα είναι κυρίως οι ηγεσίες του, που δεν μπορούν ούτε
και θέλουν μια στρατηγική και τακτική που θα ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις των
εργαζομένων, που θα τους εξοπλίσει αποτελεσματικά, έτσι ώστε να μπορέσουν να
σταματήσουν αυτή την βίαιη επίθεση που δέχονται. Δυστυχώς, το αντίθετο συμβαίνει.
ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, ΕΑΚ αλλά και ΠΑΜΕ το μόνο που κάνουν είναι να εκφυλίζουν
και να διαλύουν κάθε διαδικασία των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Ο
«συνδικαλισμός» τους πλέον γίνεται με άνευ όρων «μηχανορραφίες», στις
δικαστικές αίθουσες με μηνύσεις εκατέρωθεν, με την αστική δικαιοσύνη να
διαμορφώνει τους συσχετισμούς και να παίρνει το πάνω χέρι, με την κυβέρνηση να
αρπάζει την ευκαιρία στο να παρεμβαίνει και να νομοθετεί. Οι αγώνες και οι
απεργίες-όποτε προκηρύσσονται- στα χέρια αυτών των ηγεσιών έχουν καταντήσει
αναποτελεσματικοί και κοροϊδία για τους εργαζόμενους. Αυτή η άθλια και
αποκρουστική κατάσταση βρίσκεται πολύ μακριά από τις αγωνίες και τα προβλήματα
των εργαζομένων και έχει οδηγήσει σε παράλυση και διορισμένες διοικήσεις τις
μεγαλύτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας, ακόμη και τη ΓΣΕΕ.
Ωστόσο η σημερινή οξύτατη και διαλυτική
κρίση του οργανωμένου και παραδοσιακού συνδικαλιστικού κινήματος –αν και
επικίνδυνη- δεν προδιαγράφει το μέλλον των αγώνων και των κινητοποιήσεων. Η
ήττα που έχουμε υποστεί οι εργαζόμενοι δεν είναι ολοκληρωτική, η εργατική
τάξη διατηρεί τη δυνατότητά της για αγώνες. Κοινωνικές εκρήξεις βρίσκονται μπροστά
μας και οι εργαζόμενοι πρέπει να προετοιμαστούμε όσο το δυνατόν καλύτερα για να μπορέσουμε να νικήσουμε.
Η Αντεπίθεση των Εργαζομένων (ΑτΕ) παλεύει με όλες της τις δυνάμεις
γι’ αυτόν τον σκοπό: για την ανασυγκρότηση και ανασύνθεση του
συνδικαλιστικού και εργατικού κινήματος. Για την Eνότητα στους Αγώνες και για τους Αγώνες για την Ενότητα, προωθώντας και στηρίζοντας όλες τις
μορφές αυτοοργάνωσης των εργαζομένων (επιτροπές, Συνδικάτα κ.ά.) και τον
σεβασμό στις αποφάσεις που λαμβάνουν. Υπερασπίζοντας τον συλλογικό χαρακτήρα
της εργατικής τάξης, τις αρχές και τις αξίες, τα ήθη και τις παραδόσεις της
εργατικής κουλτούρας, την ιστορία του συνδικαλιστικού και εργατικού κινήματος.
Αντιπαραθέτοντας ενάντια στην ατομικοποίηση και τον κατακερματισμό, την
αλληλεγγύη, την συναδελφικότητα, την
οργάνωση στα συνδικάτα.
Για να μην πληρώσουμε εμείς οι
εργαζόμενοι την κρίση, αλλά οι καπιταλιστές που την δημιούργησαν. Για να ξεφορτωθούμε τους
νεοφιλελεύθερους κανίβαλους της κυβέρνησης και όλο τον μνημονιακό συρφετό. Για να επικρατήσει μια άλλη
πολιτική, πραγματικά αποτελεσματική, μαχητική, αντικαπιταλιστική.
Κατάργηση των μνημονίων - Διαγραφή όλου του Χρέους
- Έξοδος της χώρας από Ευρώ και Ε.Ε.
· 751 ευρώ βασικό μισθό. Επιβολή πληρωμής
των μισθών, του 13ου και 14ου μισθού.
· Πραγματική επαναφορά των Συλλογικών
Διαπραγματεύσεων-Κλαδικές ΣΣΕ, υποχρεωτικές για όλους.
·
Δημόσια, δωρεάν, ενιαία και υποχρεωτική Κοινωνική
Ασφάλιση (Σύνταξη-Υγεία-Πρόνοια) για όλους! Πλήρης ασφάλιση για όλους (ντόπιους
και μετανάστες) χωρίς προϋποθέσεις. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων,
επιστροφή των κλεμμένων- Επανένταξη όλων των ειδικοτήτων στα ΒΑΕ
·
Δημόσια – δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση
για όλους
·
Επίδομα ανεργίας, χωρίς προϋποθέσεις, ίσο με το
βασικό μισθό σε όλη την διάρκεια της ανεργίας
·
Εθνικοποίηση όλων των μεγάλων
επιχειρήσεων/εργοστάσιων κάτω από Εργατικό Έλεγχο
·
Υπεράσπιση και διεύρυνση των
συνδικαλιστικών/δημοκρατικών δικαιωμάτων/ελευθεριών
·
Όχι στο δηλητήριο του εθνικισμού. Νομιμοποίηση των
μεταναστών, σύνορα ανοιχτά, ίσα δικαιώματα για όλους. Πάλη ενάντια
στον πόλεμο.
Αντεπίθεση των Εργαζομένων
