Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015

Ψέματα και Ανακρίβειες



Απάντηση της Aντεπίθεσης των Εργαζομένων
στην
Ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων Θεσσαλονίκης

Με το θόρυβο που προκλήθηκε σ’ όλα τα ΜΜΕ και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, από την σκανδαλώδη και κατάφωρα άδικη καταδίκη σε 22 μήνες φυλάκιση με 3ετή αναστολή (Β΄ Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, συνεδρίαση 4/11/2015) του άνεργου Β.Κ. για ένα εισιτήριο, ήταν αναμενόμενο να θορυβηθεί και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων Θεσσαλονίκης. Αν γίνονται κατανοητοί οι λόγοι για τους οποίους έσπευσε να βγάλει ανακοίνωση η Ένωση…, δεν μπορούν να γίνουν κατανοητοί οι λόγοι της δικαιολόγησης μιας τόσο κατάφωρα άδικης απόφασης (φέρνει στην μνήμη τη περίπτωση του Γιάννη Αγιάννη), όταν μάλιστα χρησιμοποιούνται σωρεία ανακριβειών και ψεμάτων που διαστρεβλώνουν τα πραγματικά περιστατικά. Συγκεκριμένα:

1. Ο λόγος που έγινε η εν λόγω δίκη ήταν η μη πληρωμή από τον άνεργο του εισιτηρίου και ο άθλιος και προκλητικός τρόπος (διαπόμπευση, εξύβριση, παράνομη παρακράτηση κ.λπ.) με τον οποίο φέρθηκαν οι ελεγκτές. Αυτά όλα εκτέθηκαν στο ακροατήριο και έγιναν αποδεκτά ακόμη και από την έδρα του Δικαστηρίου, η οποία, ταυτόχρονα, έσπευσε να αποφανθεί το αμίμητο και πρωτοφανές: ότι όλα έγιναν νομίμως μέσα στα πλαίσια της εργασίας τους!
2. Για ποιο λόγω τέθηκε στο αρχείο η μήνυση του άνεργου Β.Κ. (όπως και του μάρτυρα συνδικαλιστή μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου Επισιτισμού-Τουρισμού Θες/νίκης , που και αυτός έκανε μήνυση σε βάρος των ελεγκτών!), ενώ εκδικάστηκε εκείνη των ελεγκτών όταν μάλιστα τη μήνυση του άνεργου την υποστήριζαν και μάρτυρες, ενώ εκείνη των ελεγκτών κανένας; Γιατί αποκρύπτει αυτά γεγονότα η Ένωση; Μήπως το γεγονός ότι οι μηνύσεις του άνεργου και του συνεπιβάτη συνδικαλιστή τέθηκαν στο αρχείο δεν ήταν τυχαίο και σε κάποιο βαθμό «εξηγεί» τη μεροληπτική στάση του δικαστηρίου, πράγμα που καθόρισε και την εξοντωτική και κατάφωρα άδικη απόφαση;
3. Η ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων Θεσσαλονίκης μ’ έναν όχι και τόσο έξυπνο τρόπο προσπαθεί να μην ακουμπήσει την ουσία της υπόθεσης και απλώς αναλώνεται σε νομικισμούς και γενικές αυτό–αναφορές περί «…Δικαστικών Λειτουργών, που πάντοτε κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους ασκούν τα καθήκοντά τους με την επιβαλλόμενη από το Σύνταγμα και του νόμου υπευθυνότητα, σοβαρότητα και ευσυνειδησία». Η ουσία της Δίκης της 4/11/2015 και η άδικη ποινή που επέβαλε, ουσιαστικά ομολογήθηκε με ωμή ειλικρίνεια από την έδρα του Δικαστηρίου, σε αντίθεση με τις ανακρίβειες, τα ψέματα και τις σκοπιμότητες της Ένωσης…, όταν είπε (πράγμα που δείχνει όχι μόνο το λόγο αλλά και το πολιτικό υπόβαθρο της περιβόητης και κακόφημης απόφασης):… από την εποχή που εμφανίστηκαν κινήματα–επιτροπές που δεν πλήρωναν εισιτήριο ξεκίνησαν και τα προβλήματα στην δουλειά των ελεγκτών!
4. Μόνο όσοι δεν κυκλοφορούν στους χώρους δουλειάς, στις εργατικές και λαϊκές γειτονιές, στα στέκια της νεολαίας κ.λπ., μόνο όσοι είναι «τυφλοί και κουφοί» και όσοι δεν γνωρίζουν ιστορία μπορούν να ισχυριστούν ότι «…πάντοτε η Δικαιοσύνη αποτέλεσε και αποτελεί και αυτά τα χρόνια της οικονομικής κρίσης, που βιώνουμε, καταφύγιο των πολιτών και θεματοφύλακα των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων», όπως ισχυρίζεται η Ένωση. Η αστική δικαιοσύνη πάντοτε ήταν «τυφλή και κουφή» όταν είχε απέναντί της εργαζόμενους, φτωχούς και τους «από κάτω και Αγιάννηδες» της κοινωνίας και έτσι ενήργησε απέναντι στο «παράπτωμα» του άνεργου Β.Κ. Ειδικά όσον αφορά «…τα χρόνια της οικονομικής κρίσης», αποτέλεσε και αποτελεί θεματοφύλακα όχι των δικαιωμάτων, αλλά του Κράτους Έκτακτης Ανάγκης και βάση αυτής της ιδιότητας καταδίκασε το Β΄ Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης τον άνεργο και όχι στο πλαίσιο κάποιας «δικανικής κρίσης».
Δεν τρομοκρατούμαστε από τέτοιες εξοντωτικές και παράλογες αποφάσεις, δεν υποχωρούμε! Νόμος είναι το δίκιο μας, δεν έχουμε δουλειά/χρήματα δεν πληρώνουμε! Θα επιβάλουμε το δίκιο μας, με την ενότητα και την αλληλεγγύη μας, με οργάνωση, σκληρούς και αποφασιστικούς αγώνες.