37ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΔΕΔΥ: Η
ΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΔΙΑΛΥΕΙ ΚΑΙ ΕΚΦΥΛΙΖΕΙ ΤΙΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
Για μια ακόμη φορά
τα τεκταινόμενα στο 37ο
Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ αναδεικνύουν τις τεράστιες ευθύνες της αστικοποιημένης συνδικαλιστικής
γραφειοκρατίας για τη βαθειά κρίση του συνδικαλιστικού κινήματος. Όλο και
περισσότερο επιβάλει στο συνδικαλιστικό κίνημα διαλυτικές καταστάσεις και
εκφυλισμό των διαδικασιών του.
Έτσι στο 37ο
Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ οι ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ και Συνδικαλιστική Ανατροπή, αφού «ψήφισαν» με
μια απλή ερώτηση προς το σώμα τον διοικητικό και οικονομικό απολογισμό, χωρίς
καν να καταμετρήσουν, έληξαν πραξικοπηματικά το Συνέδριο. Ο πρόεδρος του
Συνεδρίου, μέλος της ΔΑΚΕ, πήρε τα ψηφίσματα και τις προτάσεις για
κινητοποιήσεις που είχαν κατατεθεί στο Συνέδριο και μαζί με τις παραπάνω
παρατάξεις αποχώρησαν από το Συνέδριο.
Η ΑΔΕΔΥ ακολουθεί
κατά πόδας τη ΓΣΕΕ, όπου η εκφυλιστική και διαλυτική κατάσταση έχει οξυνθεί με
τις χωρίς αρχές αντιπαραθέσεις της αστικοποιημένης συνδικαλιστικής
γραφειοκρατίας και της σταλινικής γραφειοκρατίας του ΠΑΜΕ και οδήγησε σε
διορισμένη διοίκηση στη ΓΣΕΕ από τα αστικά δικαστήρια. Στόχοι της
αστικοποιημένης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας είναι η αδρανοποίηση και ο ασφυκτικός
έλεγχος των συνδικάτων ακόμη και με πραξικοπήματα για να μην περάσουν οι
αποφάσεις στα χέρια των εργαζομένων. Οι κραυγές στην ομιλία του απερχόμενου
προέδρου της ΑΔΕΔΥ για τον εξοβελισμό
των παρατάξεων εκείνων που δε «σέβονται τους νόμους και το σύνταγμα» από τον
«υγιή συνδικαλισμό που πρέπει να εγκαθιδρυθεί στην ΑΔΕΔΥ», δηλαδή τον
κυβερνητικό συνδικαλισμό, αποδεικνύει τα παραπάνω.
Αυτά την ώρα που
οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι αντιμέτωποι με τα μνημόνια και την ολοκληρωτική
εφαρμογή τους από την κυβέρνηση της Ν.Δ. Αντιμέτωποι με την αξιολόγηση = απολύσεις
να έρχεται δριμύτερη σε πανεπιστήμια, σχολεία και οδηγεί στην πλήρη
ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, με τις ιδιωτικοποιήσεις καθαριότητας,
ηλεκτροφωτισμού, πράσινου στους δήμους, με την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της
δημόσιας υγείας μέσω των ΣΔΙΤ και την ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης,
με τους ελαστικά εργαζόμενους να καλύπτουν όλο και περισσότερες πάγιες και
διαρκείς ανάγκες λόγω της ανυπαρξίας μόνιμων διορισμών και της μείωσης του
προσωπικού σε εκπαίδευση, υγεία, τοπική αυτοδιοίκηση, με το δημόσιο να
λειτουργεί χρόνια τώρα σαν δούρειος ίππος της επέκτασης των νέων επισφαλών
εργασιακών σχέσεων, της ανακύκλωσης της ανεργίας, της μετατροπής των
εργαζομένων σε «ωφελούμενους, με τους μισθούς να έχουν μειωθεί δραματικά.
Είναι
χαρακτηριστικό ότι ανάμεσα στα ψηφίσματα και τις προτάσεις για αγώνα που άρπαξε
και έφυγε ο πρόεδρος του Συνεδρίου ήταν και η στήριξη του αγώνα των συμβασιούχων,
ωφελούμενων, η πρόταση για απεργία αποχή 70 εκπαιδευτικών σωματείων από την «αυτοαξιολόγηση» της σχολικής μονάδας
που ετοιμάζεται να εφαρμόσει η κυβέρνηση.
Οι δημόσιοι
υπάλληλοι, αν και ενίσχυσαν εκλογικά τις μνημονιακές παρατάξεις και κυρίως τη
ΔΑΚΕ, πολύ γρήγορα θα συνειδητοποιήσουν τη νέα επέλαση της κυβέρνησης της Ν.Δ.
σε ότι έχει απομείνει από τα δικαιώματά τους μετά την εφαρμογή των μνημονίων
από τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην προσπάθειά τους να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους θα πρέπει
να συγκρουστούν και με την αστικοποιημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που έχει
ήδη ουσιαστικά συναινέσει στην εφαρμογή των μνημονίων μέχρι σήμερα (Μένουμε
Ευρώπη στο δημοψήφισμα του 2015, αποδοχή όλων των μνημονιακών νόμων για την
αξιολόγηση στο δημόσιο, προσοντολόγιο εκπαιδευτικών κ.ά.) . Θα πρέπει να πάρουν
τα συνδικάτα και τους αγώνες στα χέρια τους μέσα από Γενικές Συνελεύσεις και
Επιτροπές Αγώνα, να επιβάλουν τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις τους, τις
ριζοσπαστικές μορφές αγώνα. Αυτά κάνουν οι Γάλλοι εργαζόμενοι με το σύνθημά
τους «η απεργία στους απεργούς» ανοίγοντας την προοπτική για νικηφόρους αγώνες
σε όλη την Ευρώπη.
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ