Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΞΗΛΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ
Στις 22 Μαΐου η εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" δημοσίευσε άρθροσύμφωνα με το οποίο η κυβέρνηση μέσα
από μια 11μελή επιτροπή, ετοιμάζει την μεταφορά της πρωτοβάθμιας υγείας
αλλά και της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας παιδείας στους δήμους. Το
δημοσίευμα ουσιαστικά επιβεβαίωσε ο Υπουργός Εσωτερικών Τάκης
Θεοδωρικάκος επισημαίνοντας ότι: «Η επιτροπή ωστόσο δεν έχει ολοκληρώσει το έργο της και δεν έχει καταθέσει το σχετικό πόρισμά της στο Υπουργείο». Στη συνέχεια άλλη μια επιβεβαίωση ήρθε από τον ίδιο τον Κυρ. Μητσοτάκη ο οποίος σε εκδήλωση στο «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος»δήλωσε πως «Σήμανε η ώρα του Δήμου - πολεοδόμου, του Δήμου - τεχνολόγου, του Δήμου - μάνατζερ. Και του πετυχημένου επιχειρηματία». Οι δηλώσεις φυσικά δεν ξαφνιάζουν κανέναν. Πάντα στο πρόγραμμα της ΝΔ και των λοιπών μνημονικών είναι το ξεπούλημα κάθε δημόσιου αγαθού στα κρατικοδίαιτα κοράκια και μια παιδιά και υγειά για λίγους.
Ιδιαίτερα για
την πολύπαθη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας ( Π.Φ.Υ) που σε κάθε αξιόλογο
σύστημα υγείας αποτελεί βασικό πυλώνα, τα σχέδια της κυβέρνησης αρχίσαν
να ξεδιπλώνονται από τις αρχές Μαρτίου με το νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας με τον τίτλο «Πρόληψη, προστασία και προαγωγή της υγείας - Ανάπτυξη των υπηρεσιών δημόσιας Υγείας», με το οποίο η κυβέρνηση εφαρμόζοντας τις νεοφιλελεύθερες αντεργατικές πολιτικές της ΕΕ συνεχίζει τη σταδιακή «αποχώρηση» του κράτους από την Υγεία.
Συγκεκριμένα το νομοσχέδιο αναφέρει πως «δύναται
να συνάπτουν προγραμματικές συμβάσεις, προγραμματικές συμφωνίες και
μνημόνια συνεργασίας για αντικείμενα δημόσιας υγείας, με συναρμόδιους
πρωτοβάθμιους και δευτεροβάθμιους ΟΤΑ, Κέντρα Πρόληψης Εξαρτήσεως, ΑΕΙ
και γενικότερα με φορείς του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα,
με ευρωπαϊκούς και διεθνείς φορείς, ερευνητικά κέντρα, νομικά πρόσωπα
ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και με εθελοντικές
οργανώσεις μη κερδοσκοπικών φορέων».
Με πιο απλά λόγια το κράτος αποποιείται την ευθύνη του για την Π.Φ.Υ , δηλαδή για την ζωτικής σημασίας για την υγειά πρόληψη και την ευθύνη αυτή αναλαμβάνουν ΜΚΟ και διάφορες ιδιωτικές εταιρείες, ενώ δίνονται περαιτέρω αρμοδιότητες στην Τοπική Διοίκηση με
ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό λαμβάνοντας υπόψιν την τραγική οικονομική
κατάσταση των δήμων. Έτσι το κράτος αποκτά απλά έναν επιτελικό ρόλο και
την υλοποίηση των όποιων σχεδίων για την Π.Φ.Υ την αναλαμβάνει ένα
συνονθύλευμα οπό αποδεκατισμένες και ανεπαρκείς δημόσιες δομές,
υπηρεσίες σε δήμους και περιφέρειες που δεν υπάρχουν παρά μόνο στα
χαρτιά, επί πληρωμή εθελοντές των ΜΚΟ κ.ο.κ. Επιπλέον,
η ευθύνη του κράτους για τη δημόσια υγεία περιορίζεται σε προγράμματα
πρόληψης και προαγωγής της Υγείας, δηλαδή, στην καλύτερη περίπτωση, την
ενημέρωση μέσα από χρυσοπληρωμένες καμπάνιες ( όπως είδαμε με την καμπάνια των 20 εκατομμύριων στα ΜΜΕ) και συμβουλές, έτσι ώστε «όντας ενημερωμένος να έχει την ατομική ευθύνη για την πρόληψη και προαγωγή της υγείας του».
Ακόμα
και εν μέσω πανδημίας η δημόσια Π.Φ.Υ αντί να ενισχυθεί αποδυναμώθηκε
ακόμα παραπέρα με μετακινήσεις προσωπικού προς νοσοκομεία . Η κίνηση
αυτή άφησε ακόμα πιο εκθέτους τους συμπτωματικούς ασθενείς που
ακολουθώντας τις οδηγίες του κράτους και του ΕΟΔΥ παρέμειναν στο σπίτι
χωρίς όμως να υπάρχουν γιατροί Π.Φ.Υ για να τους παρακολουθούν.
Φυσικά
οι ελλείψεις και τα χτυπήματα στην υγειά δεν περιορίστηκαν στην Π.Φ.Υ.
Το κενό σε μόνιμο προσωπικό στα νοσοκομεία ξεπερνά τις 30.000 ελλείψεις
σύμφωνα με τον ΠΟΕΔΥΝ. Και για να καλύψουν τα κενά αυτά εν μέσω
πανδημίας προσλήφθηκαν μόνο 400 γιατροί και 2700 λοιπό προσωπικό, όλοι τους ως επικουρικό και
κανένας μόνιμος. Οι κλίνες ΜΕΘ ήταν το 1/6 από τις αναγκαίες για την
«συνήθη νοσηρότητα». Δηλαδή αντί για 2000 κλίνες ΜΕΘ + 1500 κλίνες ΜΑΦ
(σύνολο 3500) που έπρεπε να λειτουργούν, είχαμε μόνο 560 κλίνες
συνολικά. Σήμερα μετά από δυο μήνες έχουμε περίπου 700 λειτουργούσες
κλίνες. Το νούμερο αυτό φυσικά εκτοξεύεται από την κυβέρνηση η οποία
προσμετρά όλες τις κλίνες των ιδιωτικών θεραπευτηρίων αλλά και κλίνες
που «ΘΑ» αναπτυχθούν με βάση κάποιες «δωρεές». Η πραγματικότητα όμως
παραμένει μια και αυτή είναι ένα σύστημα υγείας σε τροχιά κατάρρευσης
που συγκρατείτε ακόμα χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες του προσωπικού
του.
Η
κυβέρνηση, για άλλη μια φορά, επιχειρεί να μετατρέψει την δημοσιά υγεία
και την παιδεία σε επιχειρήσεις ψηφίζοντας νομούς εκτρώματα και
ετοιμάζοντας ακόμα χειροτέρους. Υγεία και παιδεία πολλών ταχυτήτων που
θα είναι διαφορετική ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες του κάθε
δήμου. Σκοπεύει να φορτώσει τις συνέπιες της κρίσης που βάθυναν ακόμα
περισσότερο μετά και την πανδημία στις πλάτες των εργαζομένων των νέων
και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Γνωρίζει όμως πολύ καλά ότι αργά η
γρήγορα ότι ο τόσο βίαια φτωχοποιημένος λαός θα πάψει πια να ανέχεται
την διάλυση της ζωής του ταυτόχρονα με τα σκάνδαλα εκατομμύριων και για
αυτό προσπαθεί με κάθε τρόπο να θωρακίσει το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα
με χουντικής έμπνευσης νομοσχέδια που απαγορεύουν τις συγκεντρώσεις και
τις διαδήλωσες.
Τα σχέδια της κυβέρνησης πρέπει να μείνουν στα χαρτιά. Οι εργαζόμενοι και οι νέοι θα πρέπει να αψηφήσουμε το
Κράτος Έκτατης Ανάγκης και την τρομοκρατία που μας κόβει την ανάσα να
διεκδικήσουμε δημοσιά και δωρεάν υγεία και παιδεία για όλους. Μόνο μέσα
από τους συλλογικούς και οργανωμένους αγώνες μας θα καταφέρουμε να
ανατρέψουμε τα σχέδια τους.
Αντεπίθεση των Εργαζομένων
