Με επιτροπές αγώνα παντού
Σε χώρους εργασίας, σε πλατείες, γειτονιές, σχολεία & σχολές
Να διώξουμε την αντεργατική κυβέρνηση
–
Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, εργαζόμενοι, νέοι, συνταξιούχοι και λαϊκά στρώματα, έχει κάθε δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση ή καθήκον, να αποτρέψει είτε την κατάθεση, είτε την ψήφιση, πόσο μάλλον την εφαρμογή αυτού του νεοφιλελεύθερου αντεργατικού νομοσχεδίου (ν/σ) Χατζηδάκη, ΓΙΑΤΙ:
1) Αυτό το ν/σ, υπηρετεί και εξυπηρετεί, έναν στόχο, την δημιουργία του λεγόμενου απασχολήσιμου, ενός μοντέλου «εργαζόμενου», ατομικοποιημένου, απολύτως διαχειρίσιμου (έρμαιο) από την εργοδοσία, που θα δουλεύει και θα αμείβεται, όταν, όπου, όσο και όπως θέλει ο εργοδότης.
2) Τα γενικά χαρακτηριστικά αυτού του νομοσχεδίου, είναι: (1ο) η μεγαλύτερη απορρύθμιση ή ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, των συνθηκών εργασίας, των αντίστοιχων δικαιωμάτων, και ιδίως, απορρυθμίζονται, (α) «οι χρόνοι εργασίας, τα ωράρια, οι υπερωρίες κλπ», και (β) οι σχετικές αμοιβές. Με μέτρα ενάντια στο σταθερό, πλήρες ωράριο αλλά και ενάντια στην σταθερή αμοιβή (2ο) η μεγαλύτερη αποδέσμευση στο λεγόμενο διευθυντικό δικαίωμα, από κάθε περιορισμό ή έλεγχο, δίνοντας μεγαλύτερη εξουσία και περισσότερες δυνατότητες (σε εργοδότες ιδιώτες και δημόσιο, υπουργούς κ.λπ.). (3ο) περισσότερα και πιο σημαντικά χτυπήματα, στα συνδικαλιστικά δικαιώματα (οργάνωση, λειτουργία και δράση Σωματείων ή Συνδικάτων κλπ) και στην προστασία τους. Οι όποιες ευνοϊκές για τους εργαζόμενους διατάξεις, όπως πχ η χορήγηση άδειας τοκετού και στον πατέρα ή η εξίσωση της αποζημίωσης απόλυσης υπαλλήλου και εργατοτεχνίτη, αποτελούν το δόλωμα/παγίδα, για να περάσει αυτό το σκληρά αντεργατικό νομοσχέδιο.
Πρώτον, μέσα από την «διευθέτηση του χρόνου εργασίας/και ιδίως των υπερωριών», στοχεύει στο να καταργηθούν οι όποιες ή οι περισσότερες διατάξεις: (α) προστάτευαν το 8ωρο, τον εργαζόμενο, από την παραπάνω ημερήσια ή εβδομαδιαία εργασία, (β) καθόριζαν πρόσθετη αμοιβή για τις διάφορες υπερωρίες (πχ η υπερεργασία είχε 20% προσαύξηση αμοιβής, η «νόμιμη υπερωρία, η εντός των επιτρεπόμενων ορίων» είχε προσαύξηση 40%, η «νόμιμη υπερωρία, η πέραν των ορίων» είχε προσαύξηση 60%, και η «παράνομη» υπερωρία είχε προσαύξηση 80%). Στοχεύουν, σε μια σημαντική μείωση/εξάλειψη, της πρόσθετης αμοιβής των υπερωριών και άρα σε μια σημαντική μείωση του εισοδήματος, πολλών εργαζομένων, και σε αντίστοιχη, αύξηση των κερδών των εργοδοτών. Οι εργοδότες θα μπορούν μονομερώς να προσφεύγουν στο ΑΣΕ (Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας), και να επιβάλλουν, ακόμη και 10ωρη ή και 12ωρη εργασία,χωρίς πρόσθετη αμοιβή!
Δεύτερο, μέσα από «τον εκσυγχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας» ή με το «ξανά γράψιμοτου εργατικού δικαίου από την αρχή», στοχεύει: (α) στην ακόμη μεγαλύτερη απαξίωση των Σωματείων, των Συνδικάτων, και κάθε έννοιας Συνδικαλισμού, δηλαδή, της συλλογικής, μαζικής και μαχητικής/δυναμικής διεκδίκησης και αγώνα. Με μέτρα όπως τα παραπάνω, αλλά και με όσα άλλα περιέχει αυτό το ν/σ, όπως πχ, την επιβολή ενός νέου είδους ΣΣΕ (Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας) «υποκλάδου» ή την καθιέρωση της «υπερίσχυσης» των λεγόμενων ατομικών συμβάσεων εργασίας, έναντι όλων των άλλων ειδών ΣΣΕ. (β) Στην τυπική και ουσιαστική παρεμπόδιση, ποινικοποίηση και απαγόρευσή τους. Σε μια επίθεση, που είναι κομβική, ζωτικής σημασίας. Με μέτρα όπως πχ, τον περιορισμό/απαγόρευση διεκδίκησης ΣΣΕ, σε Σωματεία και Συνδικάτα, αν δεν εγγραφούν στο ηλεκτρονικό γενικό μητρώο του υπ. εργασίας. Τους περιορισμούς στις δυνατότητες προσφυγής των Συνδικάτων στον ΟΜΕΔ. Με την μείωση του αριθμού των μελών της διοίκησης των συνδικαλιστικών οργανώσεων που προστατεύονται από απόλυση. Με την μείωση των ημερών συνδικαλιστικής άδειας, που δικαιούνται, εργαζόμενοι και εκλεγμένοι στις διοικήσεις, για να εξασκήσουν τα συνδικαλιστικά δικαιώματα/καθήκοντά τους. Με την επιβολή αρχικά προαιρετικά και στην συνέχεια υποχρεωτικά, της δυνατότητας ηλεκτρονικής συμμετοχής και ψηφοφορίας στις Γενικές Συνελεύσεις, ιδίως για την απόφαση απεργίας. Με την υποχρέωση στα συνδικαλιστικά όργανα να ενημερώνουν για την απεργία, τον εργοδότη, πολύ νωρίτερα από ότι ήδη ισχύει σήμερα. Με την περαιτέρω αύξηση στο προσωπικό ασφαλείας σε πολλές επιχειρήσεις στο τουλάχιστον 40% του συνόλου του προσωπικού. Με την μεγαλύτερη προσπάθεια ποινικοποίησης άρα παρεμπόδισης έως και απαγόρευσης της απεργίας και της περιφρούρησής της!
4) Η κυβέρνηση της ΝΔ με το επικείμενο νομοσχέδιο: (I) συνεχίζει τα αντεργατικά χτυπήματα, που είχαμε (α) σε όλη την Μνημονιακή περίοδο, από όλες τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τις παραλλαγές τους. (β) Τα τελευταία 31 χρόνια, από το 1990 και μετά, από τους νεοφιλελεύθερους και τους εκσυγχρονιστές, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. (γ) Την περίοδο της πανδημίας, εδώ και πάνω από ένα χρόνο. (II) Θεσμοθετεί/νομοθετεί υπέρ των εργοδοτών, ιδίως υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, τις όποιες αρνητικές αλλαγές, είχαμε στην εργασία (ανεργία, υποαπασχόληση, εντατικοποίηση ή υπεραπασχόληση, μειώσεις μισθών κ.λπ.), λόγω της κρίσης, εδώ και σχεδόν 50 χρόνια. (III) Φέρνει, πιο κοντά, τα επόμενα αντεργατικά ν/σ, γιατί ΕΕ, εργοδότες, τραπεζίτες, εφοπλιστές και δανειστές, δεν πρόκειται να σταματήσουν, για όσο καιρό υπάρχουν εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, για όσο καιρό δεν τους σταματάμε και κυρίως για όσο καιρό, έχουν την οικονομική και πολιτική εξουσία στα χέρια τους. Τα νεοφιλελεύθερα ιδεολογικά και πολιτικά, δόγματά τους, οι ιδεοληψίες και οι αγκυλώσεις τους, για την υποταγή όλων στον «βωμό του κέρδους», για την χωρίς όρους και όρια στήριξη του κεφαλαίου και ιδίως του μεγάλου κεφαλαίου, είναι εδώ και μας απειλούν.
5) Το ν/σ αυτό είχε προετοιμαστεί, από τον περασμένο Οκτώβρη και είχε παρουσιαστεί από τον τότε υπουργό εργασίας Ι. Βρούτση. Το αντεργατικό νομοσχέδιο, καθυστέρησε να κατέβει, γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ, ήθελε να προλάβει τις αντιδράσεις στα σχέδιά της, και προσπάθησε πρώτα να επιβάλλει ένα «αστυνομικό κράτος», με απαγορεύσεις κάθε είδους εργατικών, κοινωνικών, φοιτητικών, συγκεντρώσεων, διαδηλώσεων, πορειών κ.λπ. Όμως αυτή η προσπάθεια, όχι μόνο δεν προχώρησε γρήγορα, αλλά τελικά οδήγησε την κυβέρνηση της ΝΔ, σε μια σχετική και προσωρινή αναδίπλωση, ιδίως, μετά την αναίτια επίθεση της αστυνομίας στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, και το ξέσπασμα (στις 9-3-2021) τόσο της οργής και της αγανάκτησης, χιλιάδων, νέων, εργαζομένων κ.α., όσο και από τις μετέπειτα συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις σε διάφορες πόλεις/γειτονιές και των μεγάλων φοιτητικών διαδηλώσεων. Τώρα, η κυβέρνηση, ξανά προετοιμάζει το έδαφος για το αντεργατικό ν/σ Χατζηδάκη/Βρούτση.
Εμείς, οι εργαζόμενοι, οι νέοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, πρέπει να προετοιμάσουμε και να προσπαθήσουμε, να σταματήσουμε είτε το κατέβασμα του νομοσχεδίου, είτε την ψήφισή του. Αυτό σημαίνει, να πάμε παντού, να εξηγήσουμε το τι σημαίνει αυτό το νομοσχέδιο. Να φτιάξουμε επιτροπές αγώνα παντού, σε χώρους εργασίας, σε πλατείες και γειτονιές, σε σχολεία και σχολές. Να διοργανώσουμε συνελεύσεις, συζητήσεις και εκδηλώσεις. Να προετοιμάσουμε ή να στηρίξουμε συγκεντρώσεις, πορείες, διαδηλώσεις, απεργίες και καταλήψεις. Να οργανώσουμε έναν αγώνα διαρκείας, ενάντια στην κρατική/αστυνομική βία και καταστολή, αλλά και μια νέα αρχή, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, και των πιο ζωτικών αναγκών μας, εν μέσω παροξυσμού της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης. Για πραγματική και ουσιαστική προστασία, για:
–
- Την μη κατάθεση ή την απόσυρση του αντεργατικού νομοσχεδίου Χατζηδάκη/Βρούτση.
- Μείωση των εβδομαδιαίων ωρών εργασίας, χωρίς μείωση αποδοχών- Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους.
- Σταθερή και πλήρη απασχόληση, κατάργηση κάθε είδους ελαστικής, μερικής απασχόλησης.
- Απαγόρευση των απολύσεων.
- Επίδομα ανεργίας, χωρίς προϋποθέσεις και για όλο το διάστημα της ανεργίας, ίσο τουλάχιστον με τον βασικό μισθό.
- Απαγόρευση πλειστηριασμών και εξώσεων σε εργατικές και λαϊκές κατοικίες.
- Εφαρμογή μέτρων προστασίας, της δημόσιας υγείας, στους εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους.
- Δημόσια, καθολική και δωρεάν ασφάλιση για όλους.
- Διαγραφή του χρέους.
- Γενναία αύξηση των κοινωνικών δαπανών για υγεία, παιδεία και έργα υποδομής.
- Κατάργηση όσων αντεργατικών, αντιλαϊκών, αντιασφαλιστικών και αντιεκεπαιδευτικών νόμων, ψηφίστηκαν την περίοδο των μνημονίων και της πανδημίας.
–
