Αντεργατικός οδοστρωτήρας στις Τράπεζες
–
Η τράπεζα Πειραιώς παρά το ότι έχει ανακεφαλαιοποιηθεί τρεις φορές με δημόσιο χρήμα από το 2008 και μετά και παρά το ότι έχουν περιέλθει στην κατοχή της σημαντικά περιουσιακά στοιχεία μέσω των εξαγορών (με ευνοϊκότατους όρους) έξι τραπεζών κατά το ίδιο διάστημα, δεν καταφέρνει ωστόσο να εξυγιανθεί, παρά το ότι έχει μειώσει το προσωπικό της κατά 16.000 και πλέον εργαζόμενους από το 2012 και μετά. Συνεχίζοντας, λοιπόν, όπως λέει η ίδια, με ταχείς ρυθμούς το πρόγραμμα μετασχηματισμού της, ανακοίνωσε στις 28-06-2021 το κλείσιμο 64 καταστημάτων της, και 2 μέρες μετά, στις 30-06-2021 ανακοίνωσε πρόγραμμα εθελούσιας απόλυσης. Η εθελούσια αυτή απευθύνεται σε όλο και χαμηλότερους μέσους όρους ηλικίας (καθώς οι περισσότεροι πιο μεγάλοι υπάλληλοι έχουν ήδη αποχωρήσει μέσω των πολυάριθμων εθελούσιων απολύσεων των τελευταίων ετών) και η πίεση που ασκείται είναι τεράστια, αφού δε δίνεται καμία σχεδόν εναλλακτική εκτός από την αποχώρηση στους εργαζόμενους στα καταστήματα που κλείνουν. Η διοίκηση της τράπεζας, ενθαρρυμένη και από τη γενικότερη κατάσταση τρομοκρατίας και ανασφάλειας που επικρατεί λόγω της πανδημίας και της κυβερνητικής πολιτικής, δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα ενός κοινωνικού προσώπου πιέζοντας για εθελούσια απόλυση ακόμη και εγκύους και ΑΜΕΑ υπαλλήλους.
Από την πλευρά των εργαζομένων δεν υπάρχει δυναμική απάντηση παρόλο που συνδικαλιστικά στην τράπεζα δραστηριοποιούνται έξι σύλλογοι, τρεις με πολύ μικρή αριθμητική δύναμη και τρεις πολυάριθμοι. Όλοι τους δημοσιεύουν ανακοινώσεις και ψηφίσματα συμπαράστασης διαφόρων οργανισμών και συλλόγων, κάποιοι δίνουν συνεντεύξεις μαζί με τοπικούς παράγοντες σε μικρούς τηλεοπτικούς σταθμούς στα μέρη που πλήττονται, άλλοι αποστέλλουν εξώδικα στη διοίκηση της τράπεζας, άλλοι χρησιμοποιούν βουλευτές για να καταθέσουν ερωτήσεις στη βουλή, αλλά κανείς δεν έχει προχωρήσει σε συντονισμένη δράση όλων των σωματείων, ούτε κανείς έχει παρουσιάσει ένα αγωνιστικό πλαίσιο, ούτε οργανώνονται συνελεύσεις των Εργαζομένων. Η δε Ομοσπονδία των Τραπεζοϋπαλλήλων (ΟΤΟΕ) ασχολείται με τη ρύθμιση της τηλεργασίας, χωρίς καμία αναφορά (πόσο μάλλον εξαγγελία απεργιακών κινητοποιήσεων) στο ζήτημα των επικείμενων «εθελούσιων» απολύσεων. Οι ίδιοι οι πληττόμενοι υπάλληλοι δεν δείχνουν καμιά εμπιστοσύνη στις συνδικαλιστικές ηγεσίες τους, καθώς έχουν πολλάκις προδοθεί τα τελευταία χρόνια και έτσι αντιστέκονται όσο μπορούν ο καθένας μόνος του, ψάχνοντας την καλύτερη ατομική λύση και θεωρώντας ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο ανατροπής της κατάστασης. Η ίδια κατάσταση επικρατεί σε όλες τις Τράπεζες.
Μόνη λύση είναι η αυτοοργάνωση των τραπεζοϋπαλλήλων και η συλλογική/αγωνιστική/απεργιακή άρνηση των εθελούσιων απολύσεων και των κλεισιμάτων καταστημάτων, σε κοινή πάλη με τους άλλους εργαζόμενους και τις τοπικές κοινωνίες.
–
Ανταπόκριση από Αντεπίθεση των Εργαζομένων
