Η σύγχρονη “φυτεία” της Μανωλάδας

Τα ξημερώματα της Παρασκευής 15/10 ξέσπασε πυρκαγιά στις παράγκες όπου διαμένουν εργάτες γης στη Μανωλάδα Ηλείας. Η αιτία της φωτιάς δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί και το τραγικό συμβάν βγήκε στη δημοσιότητα μόλις προχθές, μετά από μια ολόκληρη εβδομάδα.

Εκείνη την ώρα (3:00 π.μ.) στις 15 παράγκες βρίσκονταν 34 άτομα, 24 από το Πακιστάν και 10 από το Μπαγκλαντές. Τραυματίστηκαν με εγκαύματα τουλάχιστον δύο εργάτες. Κάηκαν πρόβατα και κότες που είχαν για δική τους χρήση καθώς και όλα τα υπάρχοντα τους, ανάμεσα σε αυτά και έγγραφα, όπως διαβατήρια, χρήματα αλλά και ηλεκτρικές συσκευές.

Πέρα από την υπενθύμιση των άθλιων συνθηκών στις οποίες εργάζονται και επιβιώνουν τα πιο ευάλωτα και εκμεταλλευόμενα τμήματα του προλεταριάτου (τα φραουλοχόραφα της Μανωλάδας είναι από τα σκληρότερα παραδείγματα εργοδοτικής αθλιότητας στη χώρα) χωρίς χαρτιά, με πενιχρές αμοιβές και διαμένοντας σε παραπήγματα τα οποία πληρώνουν (!), υπό διαρκές καθεστώς τρομοκρατίας, το περιστατικό γεννά κι άλλα ερωτήματα.

Μόλις λίγες μέρες πριν υπήρξαν δημοσιεύματα σχετικά με τη δημιουργία σωματείου από τους εργάτες γης της περιοχής, προκειμένου να διεκδικήσουν καλύτερο μισθό και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί κάτι τέτοιο, το ημερομίσθιο λέγεται πως έχει αυξηθεί από 24 σε 27 ευρώ σύμφωνα με δημοσιεύματα που αποδίδουν την αλλαγή αυτή σε “έλλειψη προσωπικού”. Εξίσου δύσκολο είναι να διαπιστωθεί η αιτία της πυρκαγιάς με βεβαιότητα, κάτι που προκύπτει παρόλα αυτά από τις τραγικές συνθήκες που επικρατούν, με τις ευθύνες να βαραίνουν σε κάθε περίπτωση την αναλγησία των αφεντικών.

Πως άλλωστε να μπορέσουν οι άνθρωποι αυτοί να επιβεβαιώσουν ότι διεκδικούν ή θέλουν να διεκδικήσουν όταν γνωρίζουν ότι μπορεί να δεχτούν απειλές για τη ζωή και την “περιουσία” τους; Το πιο απάνθρωπο πρόσωπο του ο καπιταλισμός το δείχνει στους ευάλωτους, όσους ζουν στην εξαθλίωση και το φόβο. Οι σύγχρονοι δουλοκτήτες γνωρίζουν τις συνέπειες που θα είχαν οι συλλογικές διεκδικήσεις των εργατών και θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να τις αποτρέψουν. Δε θα είναι άλλωστε η πρώτη φορά. Οφείλουμε να σταθούμε στο πλευρό κάθε μετανάστη, κάθε εργαζόμενου, κάθε εκμεταλλευόμενου.

Τρομοκρατία είναι να ψάχνεις για δουλειά, να ζεις με τρεις κι εξήντα, να ζεις χωρίς χαρτιά!

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ