Τις τελευταίες ημέρες, έχει κάνει το γύρω του διαδικτύου η εικόνα εργαζόμενου σε παραλιακό μπαρ στη Ρόδο να μπαίνει ολόκληρος μέσα στο νερό για να σερβίρει. Η άθλια πραγματικότητα όσων εργάζονται στον τουρισμό και τον επισιτισμό δεν αφήνει περιθώρια για εκπλήξεις και σοκ. Δεν είναι η πρώτη εξάλλου! Χιλιάδες εργαζόμενοι στον τουρισμό και τον επισιτισμό είναι αντιμέτωποι με συνθήκες γαλέρας: δουλεύουν 7 στα 7, πάνω από 12 ώρες, μέχρι λιποθυμίας, με μισθούς εξευτελιστικούς, χωρίς ασφάλιση κ.α.
Παρά τις διαβεβαιώσεις του ιδιοκτήτη πως ο εργαζόμενος «ήθελε και το έκανε» και μάλιστα για καλύτερα λεφτά- ενώ εκείνος προσφέρει όλα τα νόμιμα- η εργασιακή ζούγκλα στον κλάδο του τουρισμού και του επισιτισμού είναι γνωστή και δεν χωράει ούτε δικαιολογίες ούτε ωραιοποιήσεις.
Τα ΜΜΕ έτρεξαν να «ρίξουν φως» στο θέμα και μάλιστα υπερέβησαν και τους εαυτούς τους προβάλλοντας την ανακοίνωση των εργαζομένων της συγκεκριμένης επιχείρησης πιο πολύ από κάθε άλλη περίπτωση. Φυσικά, τα πράγματα μπορεί να ήταν πολύ διαφορετικά σήμερα, αν κάθε ανακοίνωση εργαζομένων έβρισκε την ίδια δημοσιότητα (όπως οι εκατοντάδες ανακοινώσεις- καταγγελίες για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας στις σεζόν).
Μα βεβαίως δεν τους νοιάζει το ίδιο το γεγονός. Είναι οι ίδιοι, παχυλόμισθοι δημοσιογράφοι, πολιτικοί και δημόσια πρόσωπα που θα βρίσκονταν πάνω σε αυτές τις πλατφόρμες περιμένοντας τον «σκλάβο» σερβιτόρο να τους (εξ)υπηρετήσει. Αυτό που τους νοιάζει είναι να εμπεδώσουν όλοι πως δεν χωράνε «όχι» όπου υπάρχει χρήμα και πως ο εργαζόμενος πρέπει να υπακούει σε ότι κι αν του ζητήσει το αφεντικό.
Θέλουν να καλλιεργήσουν την αντίληψη πως εργαζόμενος σημαίνει δούλος του κέρδους, χωρίς δικαιώματα, χωρίς αξιοπρέπεια. Θέλουν εργαζόμενους πολυεργαλεία, διαθέσιμους και πρόθυμους για ότι τους ζητηθεί, πιστά ρομπότ που θα εκτελούν εντολές και θα σκύβουν το κεφάλι σε κάθε «καινοτόμα ιδέα» που θα φέρνει ζεστά λεφτά στις τσέπες των εργοδοτών.
Η προσπάθεια να θεωρηθεί φυσιολογική αυτή η κατάσταση (πόσο μάλλον ότι είναι κάτι θεμιτό μιας και κερδίζουν περισσότερα χρήματα οι εργαζόμενοι) είναι επικίνδυνη για την αντίληψη και την αξιοπρέπεια μας, προωθεί την ατομικοποίηση και ανοίγει την πόρτα για περαιτέρω επιθέσεις στα συλλογικά και εργασιακά μας δικαιώματα. Να μην επιτρέψουμε να γίνει συνείδηση η ιδέα ότι «τα κάνουμε όλα για τα λεφτά». Οι σερβιτόροι δεν είναι ούτε κολυμβητές, ούτε σκλάβοι. Δεν θα δουλεύουμε σαν το σκυλί για ένα κομμάτι ψωμί ούτε για καλύτερα «τιπς»!
Με συλλογικούς αγώνες, ενότητα και αλληλεγγύη, να μπει τέλος στην εγκληματική αυθαιρεσία των εργοδοτών. Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να δεχθεί να αναλάβει εργασία εάν δεν τηρείται η εργατική νομοθεσία και δεν παρέχονται μέτρα ασφαλείας. Να φτιαχτεί άμεσα νομικό πλαίσιο που να προστατεύει τους εργαζόμενους στον τουρισμό και τον επισιτισμό. Σε κάθε χώρο δουλειάς, σπάζοντας την ατομικοποίηση να διεκδικήσουμε δουλειά και ζωή με αξιοπρέπεια.
